بسم الله الرحمن الرحیم
امام علی(ع):«إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ ثُلِمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا یَسُدُّهَا شَیْءٌ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ».
هرگاه عالمی بمیرد رخنه‌ای جبران ناپذیر در اسلام ایجاد می شود که تا روز قیامت هیچ چیز آن را فرو نمی‌پوشد.
 
در هنگامه شهادت امام محمد باقر (ع) پیشوای دانش و شکافنده علوم، چراغِ پرنورِ عمر آقای دکتر یحیی علی‌بابایی عضو محترم هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، بر اثر ابتلا به بیماری به خاموشی گرایید و این استاد ارجمند از جمع دانشگاهیان فاضل پر کشید.
با نهایت تأثر و تأسف، درگذشت آن مرحوم را به خانواده داغدارشان و جامعه دانشگاهی به ویژه استادان، کارکنان و دانشجویان دانشکده  علوم اجتماعی تسلیت عرض می‌کنیم و از پیشگاه ایزد منان برای آن فقید آمرزش و رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان معزز صبر جزیل و شکیبایی مسئلت داریم.
بدون تردید فقدان این استاد برجسته و با اخلاق علوم اجتماعی که مانوس با کتاب الهی و قرآن کریم بود برای جامعه دانشگاهی کشور، ضایعه‌ای عظیم محسوب می‌شود. مرحوم استاد علی‌بابایی برای اعتلای علوم اجتماعی از هیچ تلاشی فروگذار نکرد و با اقدامات ارزشمند و آگاهانه خود برای تقویت جایگاه علوم اجتماعی کوشید. آثار و برکات تلاش های این معلم فرهیخته، همچنان برای دانشجویان و علاقه مندان علوم اجتماعی ماندگار خواهد بود.
امید است با تلاش و محقق شدن شایستگی‌های شاگردانی که در مکتب این استاد  گرانقدر پرورش یافته اند بتوان در فقدان این اندیشمند نام‌آور کشور، جامعه‌ای پویا و توانا برپایه اخلاق اسلامی و علم برقرار ساخت.
  
روحش شاد، راهش پررهرو